Agora que van rematando as festas de verán vaise notando a diminución da carne das despensas. Si si, das despensas. Veñen eses madrileños e os parecidos na fala, que si lacón , xamón, chourizos, año, cabrito…todo papan e de todo gostan…-¡ Oztia que bueno tá esto!.
Vanse achegando por estas datas, e cando veñen non lles pode faltar de nada…veñen e danche unha palmadita na espalda para si poden sacarche as chaves da despensa.
O detalle é que ó chegaren, se lles ensina a ceba do ano que ben, dato de orgullo para calquer casa mantedora, e así eles xa se fan unha idea do que hai. E por suposto, o foráneo é unha raza sempre detallista, traen unha caixa de galletas variadas ou uns hoxaldres. Hoxaldres por xamón, ese si que é o troco do milenio!!!
Pero agora xa se vai dando outra raza de madrileño, o madrileño nacional. Si aquel galego, a maioría, queestá nos redores do pobo (periferia urbana) e sempre vai levando algo… – eh, este ano matamos catorcecochos… si porque agora os pequenos tamén levan algo…
Xa xa, pero cando é de apañar as patacas nin deus aparece. Por esta razón eu sigo pensando que unha boa data para apañar as patacas, facer a vendima ou calquer outro traballo do tempo, tíñase que facer o día da festa.
Adicado con agarimo a toda a xente e seus descendentes, que algún día marcharon da terra, pero séguense lembrando dela. Presumide polo mundo de nós!!
Tags: comilonas, despensa, festa, madrileños
Parabéns pola entrada, excepcional. E o pior é que é verídica. Fixome rir moito, lembrando que de cativo cando ía a aldea os nenos matinabamos neso, ao ver como os curmáns de máis lonxe se puñan como cochos papando…
Mágoa de tanto amadrileñado urbanita. E iso que eu son 100% Vigo 😛
OOOOOOOOOOOOOOOOLEEEEEEEEEEEE mais ben falado im-posible. si señó
jajjaaj…bueniiismo. cantas verdades en tan pouco espacio.
Os famosos seres Limpa-despensas andan soltos…….
A cambio dánlle alegría ás festas…sempre está ben velos intentando bailala muiñeira ou intentando beber o mesmo cos daquí….canto disfrutan!!A unica rabia son aqueles poucos que veñen a criticalo todo ou a resaltar o “lonxe que estamos da civilizacion”.
Moitas gracias Xabier, si, a magoa é que o urbanita nacional estase a parecer ó foráneo, pero contigo sei que Vigo terá esperanza de seguir en pé..jajajajaaja
Como xa dixen, vai adicado a eles, e non con sarcasmo, como dis Millan, danlle vida ás festas, ós nosos pobos, ás corredoiras…ó fin llo cabo, teñen algo noso, e penso que cando marchan de volta pra casa, danse conta que pro ano teñen que volver.
Eu cando queiras vouche vendimiar sen problemas os días que fagan falta e facemos outra festa… a de agosto xa vou. Por certo, temos unha vendimia pendente máis alo do monte aquel entre taboada e portomarín. Xa me contarás.
Po ano que ben terei que decir eso de “Oztia que bueno tá esto!.”
Ahhh, os de aquí eso de levalos a ver a facenda, nada de nada. 😉