Posts Tagged ‘accidente’

“todos somos iguais …excepto o Rei… e algún máis” (PorUnDeTordea)


2011
11.16

Leva o xabarín comido e destrozado no ano 7,5 millóns de euros (elcorreogallego.es, 19.08.2011).

Cartos que só Coche oficial feijoorecolle o dano nas colleitas agrarias. A enorme cifra que parece das que dan ultimamente no telexornal cando serefiren o que roubou un empresario ou político ou o que debe ou non un país, aínda se queda curta si pensamos que aestimación só tivo en conta os danos denunciados, xa que a realidade e que por medo, por desilusión ou por resignación, moitos danos non se dan a coñecer.

A todo isto s ille sumamos os danos que provoca en accidentes de tráfico a cifra, o meu parecer sería o triple da que citan. ¿E quen paga eses danos?

Pois a sociedade penso de que non é consciente de que esos danos non os paga ninguén. Sobretodo a sociedade urbana, ou polo menos ate que van pola estrada e baten cun ou un cento dos 40.000 exemplares que saben debullar o millo axeno.

É nese momento no que “ a quen chamas” para que che paguen. Xa en primeiro lugar non te preocupes si o becho non quedou morto, que como conseguira escapar “puido ser calquer outra cousa señoriña”. Despois a ver de quen se faría cargo, si o tecor, si o dono da estrada, que nunca se sabe quen é.

Pero claro sempre podes ser algún privilexiado da sociedade, e que cho paguemos todos, como lle ocorrerá a Alberto Núñez Feijóo, o cal incluso fixo unhas declaracións Millodo accidente,destacando a problemática do asunto en Galicia “si no llegamos a llevar un coche grande, hubiéramos tenido un problema peor”.

Bueno igual me apresurei demasiado ó escribir a anterior frase el nin conta se da do problema. O que deixou claro é que ten un coche grande (secadra tan grande coma o Audi do seu predecesor) e tamén admitiu que con coches pequenos o atropelo pode ser fatal. Si oh!! Coches pequenos dos que ten a maioría da xente, e que por suposto teñen que pagar eles o amaño, e no mellor dos casos se non pasa nada peor.

A vida dalgún é máis complexa que a doutros, pero nada pasa!! Que todos somos iguais e listo, iso é o que importa.

Ou polo menos o que nos gusta escoitar.

Non hai segunda oportunidade


2009
11.30

Hoxe é un día triste. Un suceso como o que contan centos de páxinas web e medios de comunicación dun sábado que ademáis de chuvioso foi negro, e que aínda non se acaba de creer. Deixa un oco difícil de cubrir.

Nalgún momento das nosas vidas (antes ou despois) planteamonos e preguntamonos qué será das nosas cousas, as que acumulamos ao largo dunha vida. Quén as recollerá, gardará ou tirará. Quén… pero sobre todo o PORQUÉ desas cousas.

Non ten fácil resposta, é sinteste como unha ferida na que estiveras vertendo sal e limón… Carlos xa non estará aquí pero todos recordaremos unha parte del.

E sobre todo temos que recordar, os accidentes de tráfico non dan unha segunda oportunidade.

[kml_flashembed movie="http://www.youtube.com/v/e2Ma4BvMUwU" width="425" height="350" wmode="transparent" /]

E o hervei non chegou en hora


2009
10.21

Foron moitas as noticias, algunhas moi alarmantes pero finalmente todo quedou nun susto. Finalmente non foron tres os feridos, senón catro dos 14 (Pombo, Desi, Guti  e Michy) todos de Castroverde. O bus no que viaxaban da empresa Hervei caeu riba dos arboles nun pequeno desnivel en Romeán. Foi na antigua Lu – 630 na parroquia de Romeán, en sentido Lugo, sobre as 08:00.

Foron eles mesmos quen avisaron ao 112. Foi un de masoucos, o Rufo (o de baixo) o que pudio romper un dos cristales da minibus para sair todos polo seu propio pe. O lugar do accidente acudiron desde a Gardia Civil, ambulancias…

agalega.info - Videos das noticias dos informativos da TVG

Xa están todos máis que recuperados aínda que o susto seguro que lles dura: «Pasamos moito medo porque víamos vir a morte enriba de nós. Non sabiamos se ou autobús ía seguir dando voltas polo barranco. Grazas a Deus estamos todos vivos»

Hoxe toca adiviña


2008
09.25

Adicado o Enxeñeiro Agrícola que envio esta adiña o meu correo. Felicidades, ou como che gusta a ti… parabens¡¡¡¡ Xa estás capacitado para subir o precio dos creditos de novo, e chupar subvencions a mansalva¡¡ A celebralo¡¡¡¡

Vamos coa adiviña… e antes de nada lee esta advertencia moi importante;
Advertencia: Ten en conta que non hai trampas, non hai cousas escondidas,
todo está á vista.

Algo máis: se non coñeces o exemplo, permíteme unha suxestión. Trata de pensalo só porque vale a pena. En particular, porque demostra que o que cres sobre ti mesmo ao mellor non é tan certo. Ou, en todo caso, é incompleto.

Antonio, pai de Roberto, un neno de 8 anos, sae conducindo desde a súa casa en Santiago diríxese rumbo a Viña del Mar.

Roberto, vai con el.

No camiño prodúcese un terríbel accidente. Un camión, que viña de fronte, sáse da autopista e embiste ao auto de Antonio

O impacto mata instantáneamente a Antonio, pero Roberto segue con vida.

Unha ambulancia de Viña del Mar chega case de inmediato, advertida polas testemuñas, e o neno é trasladado ao hospital.

Nada máis chegar, os médicos de garda comezan a tratar ao neno con moita dedicación pero, despois de intercambiar opinións e estabilizalo, deciden que non poden resolver o problema de Roberto. Necesitan consultar. Ademáis, advirten o risco de trasladar ao neno e, por iso, deciden deixalo internado alí, en Viña del Mar. Despois das consultas pertinentes, comunícanse co Hospital de Nenos de Santiago e finalmente conversan cunha eminencia no tema, a quen poñen en coñecemento do ocurrido. Como todos concordan en que o mellor é deixar a Roberto en Viña del Mar, a eminencia decide viaxar directamente desde Santiago cara alá.

Os médicos do lugar preséntanlle o caso e esperan ansiosos a súa opinión .
Finalmente, un deles é o primeiro en falar: ‘Está vostede en condicións de tratar ao neno?’, pregunta cun fío de voz.

E obtén a seguinte resposta: – ‘Como non o vou tratar se é o meu fillo!’.

Ben, ata aquí, a historia. Está en ti o tratar de pensar unha maneira de que teña sentido. Como non compartimos a habitación, ou onde sexa que esteas, insisto en que non hai trampas, non hai nada oculto. E antes de que leas a solución, quero agregar algúns datos:

Antonio non é o padrastro.

Antonio non é cura.

Agora sí, déixote na compaña da túa imaxinación. Iso sí, suxíroche que leas outra vez a descrición do problema e, creme, é moi, moi sinxelo.

As minas rusas son un peligro


2008
07.02

[lang_en] I am sorry, this option is not yet available. If you are interested, you can try this one: http://masoucos.blogaliza.org/lang-pref/gl/ [/lang_en][lang_es] Lo siento, no es posible todavía ver el blog en español.

Si estás interesado, puedes colaborar en su traducción, o probar el enlace con la versión original: http://masoucos.blogaliza.org/lang-pref/gl/

Disculpa las molestias¡ [/lang_es] [lang_gl]

Video tomado nunha entrevista despois de que unha mina rusa sufrira un accidente gravísimo, posiblemente a causa do alcohol(vodka quizais¿?)…

A pregunta do periodista, parece ser que decía:

– ¿Pode vostede negar con determinación que se beba alcohol na mina?..

Ahora ben o realmente interesante…, hay que mirar para o compañeiro de atrás a dereita………

[gv data=”fM209pRj-wc” width=”425″ height=”350″][/gv]

[/lang_gl]