Outra nova aventura de Jesús García Juanes

2007
10.11

Pouco tardou en reaparecer garcía juanes, cunha nova aventura(as anteriores, click aquí). Desta volta fixo 1.000 km(480 km en bicicleta en 24 horas. Nas seguintes etapas, sempre divididas en tramos de 24 horas, remou 100 km en kayak polo río Miño; recorreu 300 kilómetros en monopatín e concluiu onte cando deu 50 voltas a Muralla de Lugo e completou máis dos 1.000 kilómetros que se planteara) en menos de 96 horas para chamar a atención sobre os accidentes de tráfico, de sarria a lugo. A súa “maior decepción” estivo na madrugada no adarve da muralla, onde confesou que o insultaran e o agrediran. Tivo que intentalo por fora desta, pero aquí tamén tivo que desistir pola caída de obxectos dende a muralla. Non foi en pelotas, pero tamén é noticia.

Reproducimos a entrevista do diario 20 minutos:

¿Dar 2.500 vueltas a un estadio para promover el ahorro h�drico? Por cosas como ésta la gente piensa que

Jesús García Juanes, vecino del municipio lucense de Castroverde, es a sus 47 años conocido en medio mundo por las distintas hazañas que ha conseguido. Aunque algunas no han tenido reivindicación, la mayor parte tienen un carácter solidario. Én la última, recorrió 1.000 kilómetros en bicicleta, kayak y monopatín en 96 horas.

Su última aventura es, según él, “una llamada de atención para que la gente modere la velocidad en las carreteras“.

¿Por qué decidiste este tema para esta última hazaña?
Lo decidí porque los tramos se hacían fuera de las carreteras. Yo mismo quería evitar enfrentarme al tráfico, al calvario de luchar contra la circulación y al miedo en las curvas, que son muy peligrosas. Por eso se me ocurrió.

Comenzaste la prueba en Sarria, ¿tiene alguna relación con el accidente que hace pocos días causó la muerte de dos chicas?

Fue una casualidad. Ya tenía previsto hacer esto desde hace un par de meses. Pero la muerte de las chicas sí me influyó para elegir el mensaje y reforzarlo.

¿Qué fue lo peor de esta prueba?
Los últimos kilómetros en la muralla de Lugo. En el adarve había 200 metros colapsados con gente. Hubo un momento que no había forma de pasar. Lo intenté por la ronda pero como me tiraban cosas desde arriba e iba bien de tiempo me fui a descansar. Después, cuando la cosa se relajó, conseguí terminar.

De todas las cosas que has hecho, ¿cuál ha sido la más difícil?
El intento de subida al Aconcagua. Me quedé cerca de 6.000 metros y lo hubiera conseguido si hubiera más gente. Pero en todas, las condiciones físicas son bastante extremas.

¿Aventurero o atleta?
Una mezcla. Para poder hacer lo que hago en la base tiene que haber un buen deportista

¿Entrenas mucho para conseguir lo que consigues?
Muy poco. No necesito pasar el calvario que pasan los deportistas profesionales. Estoy capacitado para pasar pruebas de este tipo, pero lo que no consigo es hacer un entrenamiento constante todo el año porque no aguanto psicológicamente.

Tras tu dilatada trayectoria, ¿crees que la gente te toma en serio?
La mitad de la gente piensa que estoy pirado. Pero ya he pasado esa etapa en la que me pregunto si tiene sentido o no hacer algo. Cuando se me pasa por la cabeza decido hacerlo.

Y, ¿hay algo ahora rondando ya tu cabeza?
Voy a empezar a aprender a nadar. El medio acuático, donde no existe la gravedad, es muy curioso y me atrae. Este invierno haré alguna cosa en el agua, pero aún no puedo dar pistas, porque no sé si es viable lo que me propongo, o no. Además, puede ser incompatible con mi vida.

Digamos, que te gusta el riesgo…
Me gusta que exista un nivel de riesgo, pero adecuado a mis circunstancias. En todas las cosas que hago debe existir la duda de si es posible o no llegar a conseguirlas.

¿Llevas algún amuleto contigo o no eres supersticioso?
(Se ríe, duda y por fin contesta) En la primera travesía compré un chubasquero y cuando metí la mano en el bolsillo había un rosario. No sé si lo metieron o no, o quién fue. Pero si alguien lo puso ahí, por algo sería. Y no porque yo sea creyente hasta la médula pero, por si acaso, lo llevo.

Sobre os amigos do patrimonio, e demais asociacións

2007
10.11

Segundo eles mesmos din na páxina web, os amigos do patrimonio,  descríbense como: “Revista dixital da Asociación Cultural dos Amigos do Patrimonio de Castroverde. Foro de divulgación e defensa do patrimonio,cultural, de natureza, artístico, monumental e das tradicións populares do Concello de Castroverde (LUGO).” Posiblemente a única asociación destas características en galicia. Felicidades dende aquí!

Dende está páxina web, téndolles unha man, e so decir que estou a súa disposición para colaborar no que poida. Será un pracer.

Buscando  en google ‘castroverde‘ atopei esto, que é de manuel gago(non o coñezo),  e creo que así se chama, polo menos a páxina. O curioso desta web é o encabezado, que di: “Chegaches a Capítulo 0 desde Google buscando blog castroverde. Agardo que atopes o que precisas. Se non fora así, tamén podes probar con estes anuncios de Google. Estás convidado ou convidada a visitar este blog cando queiras. “

Pois non foi así como atopei esta páxina, pero é curioso que se fas a proba hoxe en día (buscar ‘blog castroverde’ en google), aparece na terceira entrada, por abaixo deste mismo blog, e o dos amigos do patrimonio de castroverde. Por certo, os anuncios de google, cantos cartos dan(podelo ler nesta anotacion)?

Despois desto xurdiume outra dúbida; e é, que asociacións hai en castroverde, ademais dos amigos do patrimonio? Pois a única información que eu atopei é esta(se sabes dalgunha asociación máis, agradecería que mo dixeras):

Espalladoira Tfno: 982 31 20 62          
Biouteiro Tfno: 982 31 22 18
Os Cabaleiros Tfno: 982 31 20 24
Camiño para Andar En constitución
Cultural Musical Zuncurundullo Tfno: 982 31 21 16
Cultural Veiga do Olmo Tfno: 982 31 22 31
Forno da Vella de Espasande Tfno: 982 31 22 31
Os Muiñeiros Tfno: 982 31 20 63
Mulleres Rurais do Castelo Tfno: 982 31 24 07
Veciños de Pena de Castroverde R/ Pena, 30
S.D. de Castroverde Tfno: 982 31 31 68

Ademais, tamén existe outra asociación da que falaremos próximamente, chamada ‘Pena branca’ na parroquia de barredo, e a que hai que apoiar.

Technorati e como buscar un blog.

2007
10.10

Este artigo é unha adaptación, e continuación doutro anterior, do que se publicou fai un tempo en Lifehacker chamado Ten ways to search with Technorati.

Technorati converteuse no buscador máis popular orientado ao mundo Blog, e máis aló da utilidade destas 10 funcionalidades, paréceme interesante o artigo porque te anima a moverte por Technorati e familiarizarte con él. Para algunha funcionalidade requírese rexistro;

A principial diferenza entre Google e Technorati, é o aspecto temporal. Google ordena os resultados por relevancia mentres que Technorati ademais dá máis importancia ás páxinas que se actualizaron máis recentemente. Se buscas Fidel Castro en Google, os resultados son principalmente biografías do dirixente cubano mentres que se buscas Fidel Castro en Technorati, verás que os resultados están ordenados polos últimos sitios actualizados:

ScreenShot043.jpg

ScreenShot042_1.jpg

1. Usar palabras chave e etiquetas: – Probablemente a procura máis básica en Technorati consista en usar unhas palabras chave ou unha frase na barra de procura da súa páxina principal. Simplemente escribe nela a palabra ou frase que che interese e se che interesa unha frase exacta introdúcea entrecomillada.

Para este tipo de procuras podes usar os seguintes filtros:

– Usa o menú desplegable para filtrar a túa procura por mensaxes dentro de blogs, por etiquetas ou por blogs que se atopen no directorio de Technorati. Por exemplo se buscas emule, co primeiro filtro mostrarache posts que conteñan a palabra emule, co segundo posts etiquetaxes polos seus autores con emule e co terceiro blogs relacionados co emule.

ScreenShot045.jpg 

– Unha vez que obteñas os resultados podes volver filtralos con outras tres opcións desplegables: blogs sobre, autoridade e linguaxe.
ScreenShot046.jpg

– Tamén podes buscar cronoloxicamente. Só tes que facer click no gráfico de barras que hai á esquerda da túa procura. Irás a unha páxina na que se indica cantas procuras similares se fixéron nos últimos días. Podes filtrar pola cantidade de días que consideres oportuno.
ScreenShot048.jpg
2. Buscar por etiquetas: – A opción etiquetas (tags) é un dos métodos máis cómodos de procura. Podes usalo de dous xeitos: visitando a páxina oficial de Technorati etiquetas, ou usando o menú desplegable como vimos no apartado anterior. A páxina de etiquetas ten unha gran utilidade para ver cales son os temas candentes na blogosfera a tempo real xa que mostra esas palabras máis grandes que as demais(unha nube de palabras):

ScreenShot049.jpg (Ex. de nube de palabras de masoucos.blogaliza.org)

3. RSS e Technorati: – Como dixemos, ao revés que en Google aquí os resultados dunha procura cambian cada minuto aparecendo en primeiro lugar os últimos blogs que mencionaron o termo que che interese, polo que se fas a mesma procura de forma regular, podes sindicar as túas procuras a través do RSS. Na fiestra de resultados fai click en subscribirse na parte superior dereita:

ScreenShot050.jpg

Aínda que non se comenta no artigo orixinal, esta opción parece estar dispoñible só para as procuras en etiquetas.

4. Discover : – Busca nas categorías de Technorati co filtro Discover que tes á esquerda da fiestra. Neste momento as categorías son Entretemento, Vida, Negocios, Deportes e Tecnoloxía. Unha vez que escollas unha categoría como Deportes, poderás navegar a través de subcategorías como Baloncesto, Fútbol, Golf, etc.

ScreenShot051.jpg

5. Technorati en miniatura – Technorati mini é un salvavidas para eses temas que che interesan tanto que queres estar informado case ao segundo. Supoñamos que se xoga a final do mundobasket, por exemplo. Todo o que tes que facer é introducir os termos e o “mini” realizará a procura cada sesenta segundos.

Esta opción preséntase como un pop-up, co tamaño e colocación que podes axustar como queiras:

ScreenShot052.jpg

No artigo orixinal menciónanse un par de formas de engadir este pop-up a favoritos para Explorer e Firefox… podes probalo e comentarnos como che foi.

6. Buscar en blogs de forma individual: – Se che interesa buscar nun blog concreto podes facelo de tres formas:

searchthisblog.png

– Blog Directory: O directorio de blogs pode axudarche a atopar bitácoras dedicados a unha tema específico. Boa opción pero non a mellor para esta tarefa.

– Buscar vía URL: vaiche á páxina principal de Technorati e introduce a dirección do blog no que queres buscar (podes deixar o filtro in blog posts). Cando aparezan os resultados verás un recadro verde con detalles dese blog que che permitirá buscar dentro del.

– Buscar vía favoritos: Tamén podes crear o teu propio mini motor de procura engadindo blogs ao servizo de favoritos de Technorati e logo buscando en todos eles. Esta é unha das opcións que requiren rexistro. Faise click no botón My Favorites, e logo engade blogs escribindo a súa dirección no cadro Add Favorites. Xa poderás usar o recadro de procura:

7. Etiquetas múltiples: – Se o que buscas son varios temas podes buscalos simultaneamente usando OR. Por exemplo se buscas emule OR bittorrent buscarás en posts, ou blogs con información sobre calquera das dúas palabras (o funcionamento é similar ao operador OR en Google neste caso).

8. Watchlist: – Outra opción para a que terás que estar rexistrado, se queres utilizar, é ésta. Se pensas que a opción do mini-Techonrati é demasiado hiperactiva para o que buscas, proba a Watchlist coa que poderás ter sempre a man e actualizadas as procuras que che interesen.

Engade as palabras ou frases mediante o cadro lateral e logo poderás pregar e despregar os resultados facendo click sobre o nome da procura:

ScreenShot059.jpg

ScreenShot058.jpg

9 . Widgets de Technorati: – Os widgets son pequenas aplicacións que xeralmente se mostran no escritorio do teu computador e permítenche realizar procuras desde un sitio alleo a Technorati. Os máis destacables son:

Technorati Search Widget: só para usuarios de Mac
Yahoo Widgets for Technorati: aínda non hai moitos dispoñibles para Windows
TypePad and Technorati: un widget por se tes un blog construído en TypePad ou MOvableType

10 . O máis popular: – No artigo orixinal, a décima forma é Technorati Microformatos que aínda está en fase beta e que ademais non lle vexo moito uso para os hispanoflantes. Moitos máis interesante e lúdica paréceme a sección Popular onde poderás ver dunha plumada as procuras máis populares, as etiquetas máis usadas na blogosfera e a parte que me parece máis entretida: os vídeos máis populares de internet:

ScreenShot060.jpg

Isto último baséase nos vídeos de YouTube máis veces incrustados nos blogs. Convértete no primeiro en ver os vídeos dos que todo o mundo falará nuns días.

Fonte orixe(en inglés): Ten ways to search with technorati , http://blog.faqoff.org/

Disco duro con sectores defectuosos, segundo windows. (II)

2007
10.10

O que sigue está literalmente sacado da páxina oficial de microsoft, e é a solución que lle dan a calquera para arranxar o seu disco duro defectuoso, ou con sectores defectuosos. Éstos de microsoft NUNCA nos deixarán de sorprender.

A versión de microsoft sobre o problema: “Según el saber popular de los técnicos, se puede meter en una bolsa una unidad que no funciona y dejarla en el frigorífico toda la noche. De ese modo, quizá se contraigan los componentes lo suficiente para funcionar. He recurrido a ese truco varias veces y merece la pena intentarlo.” 

Se probaches este truco e che funcionou, POR FAVOR, coméntanolo!!!!

Mellor mira este link, que terás máis posibilidades de solucionar o teu problema:  HDD regenerator.

Proba polyglot

2007
10.10

[lang_gl] Probando en galego… [/lang_gl][lang_en] in english …. [/lang_en][lang_es] en español …. [/lang_es]

Disco duro con sectores defectuosos. (I)

2007
10.10

[lang_gl] HDD regenerator é unha utilidade de Dimitry Primochenco (Rusia) que recupera información de sectores defectuosos do disco duro. Este home debía de vivir en Siberia ou por aló lexos do mundo, e ao estropearselle o seu hd(disco duro), no canto de ir a Moscú a por un novo púxose a fedellar con él, co que creou éste programa . Ante todo dicir que HDD Regenerator non fai milagres e non sempre pode recuperar o contido de sectores danados.

     ¿Como é posible esto? O creador de HDD Regenerator, asegura que un 60% dos sectores danados débense a unha mala magnetización da superficie do disco, este programa é capaz de ler os datos de sectores danados desta forma e inducirlles o magnetizado correcto, noutras palabras, repáraos.
Para Windows NT, 2000 e XP crea un disco de regeneración, así que terás que ter a man un disquete.
A explicación de como funciona, por enriba, é sinxela, ao parecer cando se “estropea” un hd(disco duro) pode ser de dúas formas(bo, realmente tres(mecánica)), unha físicamente que o scandisck recoñece como erro físico do hd ou magnéticamente que o scandisck tamén recoñece como fallo fisico. O caso é que ao tal Dimitry, lle debeu pasar o que ao meu disco, que se lle foi a luz ( en Siberia xa se sabe, igualiño que por masoucos). O programa o que fai é testear o hd e comprobar que todos os sectores están perfectamente magnetizados, en caso de atopar algún sector en mal estado  “reseteao”.
Ao final de todo o proceso ( que tarda +/- como un scandisck de superficie normal) aparécenche o número de sectores defectuosos atopados e o número deles que foi capaz de restablecer, se coincide é máis que probable que se solucionou o problema, se non é así, deberase a que realmente hai danos físicos.
[/lang_gl]

[lang_es] Una utilidad de Dimitry Primochenco (Rusia) que recupera información de sectores defectuosos del disco duro. Éste hombre debía de vivir en Siberia y al estropearse le su hd ,en vez de bajar a Moscú a por uno nuevo se puso a trastear y creo este programita . Ante todo decir que HDD Regenerator no hace milagros y no siempre puede recuperar el contenido de sectores dañados.
¿Cómo es posible? Los creadores de HDD Regenerator aseguran que un 60% de los sectores dañados se deben a una mala magnetización de la superficie del disco, este programa es capaz de leer los datos de sectores dañados de esta forma e inducirles el magnetizado correcto, en otras palabras, los repara.
Para Windows NT, 2000 y XP crea un disco de regeneración, así que tendrás que tener a mano un disquete.
La explicación de como funciona, a groso modo, es sencilla, al parecer cuando se “estropea” un hd puede ser de dos formas(bueno, quizá tres), una físicamente que el scandisck reconoce como fallo físico del hd ó magnéticamente que el susodicho scandisck también reconoce como fallo fisico, el caso es que al tal Dimitry de debió pasar lo que a mi, que se le fue la luz ( en Siberia ya se sabe). El programita lo que hace es testear el hd y comprobar que todos los sectores están perfectamente magnetizados, en caso de encontrar algún sector en mal estado lo “resetea”.
Al final de todo el proceso ( que tarda +/- como un scandisck de superficie normal) te aparecen el número de sectores defectuoso encontrados y el número de ellos que ha sido capaz de reestablecer, si coincide es más que probable que se haya solucionado el problema, si no es así, se deberá a que realmente hay daños físicos. [/lang_es]

Fonte orixe(en inglés): O de siberia, o creador

Que é technorati

2007
10.09

Actualmente, unha ferramenta moi útil para buscar blog, e para que te busquen.

Comezamos cun pouco de historia: Technorati foi fundada por Dave Sifry e a súa sé(sede) principal está en San Francisco, California, Estados Unidos. Tantek Çelik é o Xefe Tecnolóxico da web.

   1.- Que é Technorati?: É un servizo de procura para blogs que os categoriza e colócaos nun ranking baseado no número de enlaces e que tan popular son.

2.- Como axuda iso ao meu blog?: O estar indexado en Technorati permíteche que outras persoas interesadas no teu contido te atopen e te enlacen. Mais enlaces, mais popular, mais visitas.

3.- Como agrego o meu blog aí?: Tes que rexistrarche. Se gustas segue este link para facelo, só enchendo os teus datos. Posteriormente é convinte “reclamar” (claim) o teu blog.

4.- Que facer despois?: Despois vén algo que é importante, que é o usar “tags”. Estas son etiquetas que dalgún xeito resumen a temática do teu blog. Así se este blog fala de “blogs”, a etiqueta que usaremos é “blogs”, así alguén que busque cousas sobre do tema localizános, e tamén nós ao momento de buscar información buscaremos quen comparte a mesma etiqueta ou “tag”.

nube palabras masoucos

Esta é a forma en que os “tags” aparecen en Technorati. Como unha nube. As mais populares están mais resaltadas, as menos non. Agora no momento de escoller os teus “tags” non penses que ao escoller as mais populares, terás mais tráfico. Isto daríache mais blogs que falan do mesmo, ou sexa maior competencia, e non mais novidade do tema. Polo que se existe o tag “blog”, o teu poderías poñer “novato” ou “newbie”, do cal non fala moita xente e o teu blog destacase mais.

5.- Como sabe Technorati que actualizache o teu blog?: O sistema manexa un sistema de “pings”. Se utilizas estas plataformas: Blogger, Moveable Type, Typepad ou WordPress, este “ping” é automático. Se non é así, terás que facelo manualmente mediante esta páxina.

6.- Os favoritos de Technorati: Unha vez subscrito en Technorati, podes buscar blogs e convertelos nos teus favoritos. Podes facelo polo seu ranking, polo número dos seus enlaces, etc. Aqui esta a lista dos mais favoritos de technorati.

Se queres que os teus usuarios te marquen a ti como os teus favoritos desde o teu blog, Technorati ofrece botóns e/ou enlaces para facelo, vai a esa páxina. Podes saber quen te marcou como favorito.

7.- Pode Technorati darche mais información do teu blog?: Claro. Facendo click neste enlace podes ver mais información deste blog.

Aí atoparás cal é o teu ranking, cantos blogs te enlazan, o teu url, cando foi a última vez que actualizache e cantos che teñen nos seus favoritos.

Fonte orixe adapatada(en inglés): “Blogging 101: Ten Technorati Tips “, e tamén http://www.mi1erblog.com/

O equipo da xornada

2007
10.08

Inauguramos esta sección co equipo ideal da pasada xornada. Equipo ideal terceira rexional(perdón pola calidade. Pincha para ampliar)

Xa é a segunda xornada consecutiva na que albino forma parte desta. Felicidades! Esperamos ter muitos máis xogadores no equipo ideal, nos seguintes partidos, eso significaría que seguimos ahí arriba. Non podo deixar de mencionar a columna que aparece a dereita do equipo ideal, nela aparece Manuel Insúa Díaz  (Manolito, Enero de 1956), historia do viveiro, e agora adestrador do sacido, con estas verbas:

—¿Cómo valora este inicio de Liga? — En la primera jornada sufrimos una derrota porque fuimos con el equipo muy mermado, pero a partir de ese momento hemos dado la cara.

—¿Cuál es el objetivo?Regresar a Segunda Autonómica, una categoría que perdimos el año pasado de rebote.

—¿A qué equipos ve como favoritos?San Ciprián y Celta Barreiros están fuertes y nosotros queremos estar con ellos.

Imaxinome que non quixo decir que gañarían se non fóran mermados a castroverde…, porque tamén recoñecerá  que recibiron un bo baño nese primeiro partido de liga. Muita sorte o sacido, e a luitar polo ascenso, que parece que se pagará caro este ano.

5ª Xornada. 3ª Rexional;Descanso da S.D. Castroverde

2007
10.08

Quinta xornada de liga no grupo XII da terceira rexional, na que a s.d. castroverde, chega a xornada de descanso. Como a liga non para, aínda que si disfrutamos dunha pequena cea, chega a clasificación e resultados do grupo, para os máis impacientes.

O equipo sigue na 5 posicion aínda que o primeiro, san ciprián, escapase un pouco máis, a 6 puntos, e un partido máis. O segundo sigue sendo o celta, a tiro de pedra, 3 puntos.

O catro roldas e o abadín siguen sin puntuar, nunha xornada onde os resultados non nos deixan de dar sorpresas. O que está máis que claro é que o san ciprián e o favorito número un para o ascenso, e de non ser por unha debacle, non sairá na terceira rexional a vindeira campaña. Outro dos claros favoritos é o celta, que lle marcou 5 o terras do miño.

Resultados

Meira – Codesido 1 – 0
S. Román – Momán 2 – 1
Celta – T. Miño 5 – 0
Abadín – Sacido 0 – 3
Folgueiro – S. Ciprián 2 – 3
Matela – Catro Roldas 3 – 2
Cazas – Candelaira 2 – 1

Próxima xornada

Momán-Meira  
T. Miño-S. Román  
Sacido-Celta  
S. Ciprián-Abadín  
Catro Roldas-Folgueiro  
Candelaira-Matela  
Castroverde-Cazas  
Codesido- Descansa  

Equipo

X

G

E

P

GF

GC

Ptos

1. S. Ciprián 5 5 0 0 22 7 15
2. Celta 5 4 0 1 15 2 12
3. Sacido 5 4 0 1 14 4 12
4. S. Román 4 4 0 0 10 5 12
5. Castroverde 4 3 0 1 6 10 9
6. Cazas 5 3 0 2 8 14 9
7. Folgueiro 5 2 1 2 9 5 7
8. Matela 5 2 0 3 8 11 6
9. T. Miño 5 2 0 3 8 12 6
10. Meira 4 2 0 2 7 12 6
11. Momán 5 1 1 3 3 6 4
12. Codesido 5 1 0 4 8 7 3
13. Candelaira 4 1 0 3 7 9 3
14. Catro Roldas 4 0 0 4 4 9 0
15. Abadín 5 0 0 5 4 20 0

O pico en pelotas, e muitas máis ‘aventuras’…

2007
10.05

Jesús García Juanes, o noso querido veciño, e protagonista  neste link , que aquí reproducimos. Agardamos as súas novas aventuras.

Jesús intentó ascender el Aconcagua (6962 m.), ataviado simplemente con unas botas y unos “gallumbos”. Desgraciadamente, tuvo que abandonar a tan solo 400 metros de la cumbre. Hay que decir que el fracaso de la coronación se debió a que los dos acompañantes de Jesús, no eran capaces de seguir el brutal ritmo de ascensión que llevaba nuestro amigo y porque ya empezaba a tener “algo” de frio. El origen de esta peripecia no obedece a una “ida de olla”, sino al apoyo incondicional al tratado de Kyoto para la disminución de emisión de CO2 a la atmósfera.
Un personaje, dantesKo, simpático y sobre todo solidario.

Outras das suas fazañas foron estas outras que tamén reproducimos:

Cuenta una canción popular que «hay un gallego en la luna que ha venido del Ferrol» para tocar el pandeiro y la gaita. Aunque la tonadilla puede sonar hiperbólica, hay paisanos suyos que se plantean en la vida real retos no menos espectaculares. Jesús García Juanes, un vecino del pequeño municipio de Castroverde, en Lugo, intentará en septiembre ascender al Kilimanjaro como Dios le trajo al mundo. La aventura puede parecer disparatada, pero aún hay más: García Juanes no irá acompañado de ningún instrumento musical autóctono como su amigo de Ferrol, sino que se valdrá de un novedoso patinete para hollar esta cumbre africana, a 5.897 metros de altitud.Desde 1998, la vida de este cunicultor de 40 años oscila entre la tranquilidad de su granja de conejos y el ajetreo excéntrico de sus peculiares aventuras. Y es que desde que pasó una noche al raso en el Aconcagua(ver arriba) a temperaturas extremas y sin saco de dormir «porque quería probarme a mí mismo», el lucense no ha cejado en su empeño de demostrar al mundo que es capaz de realizar el más difícil todavía.En triciclo

Arrastrado por un espíritu de superación inigualable y una fuerza mental descomunal, García Juanes ha impregnado siempre sus proyectos de un carácter solidario. Primero se propuso unir los 360 kilómetros que separan las capitales gallegas entre sí, en una marcha a pie de cuatro días, para reclamar la prohibición de las minas antipersonales. Superó la prueba deteniéndose tan sólo durante cinco horas para dormir.
Meses más tarde, dio doscientas vueltas corriendo alrededor de la muralla de Lugo –unos 450 kilómetros– en sólo 96 horas para exigir que el monumento fuera declarado Patrimonio de la Humanidad. La Unesco otorgó ese reconocimiento a la construcción romana, aunque queda por ver qué influencia tuvo la acción reivindicativa del singular atleta.Poco después, «cuando en España no estaba de moda el patinete», Juanes recorrió con este vehículo trescientos kilómetros del camino jacobeo portugués sin escalas y en 24 horas. Su objetivo: pedir a los ciudadanos de cada pueblo por el que pasaba que donaran sangre.

Ya en 1999, nuestro hombre salta a la disciplina ciclista. «Nunca había andado en bicicleta, salvo cuando era muy pequeñito», explica. Incluso así, el lucense cubrió pedaleando el Camino de Santiago, desde Roncesvalles hasta Compostela, en 48 horas. No hizo ni una parada. «Fue muy divertido», apostilla. Puestos a rizar el rizo, García Juanes construye ese mismo año un triciclo artesanal y recorre cuatrocientos kilómetros. «Era muy pesado y enseguida me cansé de él».

La historia sigue. En 2000 se toma un respiro con el fin de meditar pausadamente sobre sus próximas actividades. A comienzos de este año, vuelve a la carga: ante la carencia de un polideportivo en su pueblo natal, el cunicultor asciende vestido tan sólo con un minúsculo taparrabos al Pico Cuiña, de casi 2.000 metros de altitud, para reclamar la construcción de las instalaciones. «Me hice famoso por mi desnudez, no por el esfuerzo que entraña subir una montaña en esas condiciones: varios grados bajo cero en pleno mes de enero te pueden llevar a la tumba», dice con tranquilidad.

Y Juanes le coge gusto al frío y a la escalada en toda su desnudez. Hace unos meses, hizo pública su intención de hollar las siete cumbres más altas de España provisto únicamente del taparrabos, con el objetivo dudoso de demostrar la valía de los primeros alpinistas, que «ascendían con ropas muy precarias, casi como si fueran desnudos».

Entrenar en la granja

A pesar del grave riesgo que entrañan sus experiencias y de la dilatada trayectoria solidaria del lucense, pocos le toman en serio. En una ocasión, acudió como invitado a dos programas radiofónicos nocturnos de gran audiencia(eu engando, SER(jose ramón de la morena, en ‘el larguero’), e COPE(Jose antonio abellán, en ‘el tirachinas’)). «Sólo querían saber si iba a llevar la cantimplora colgada de las partes. Me dolió mucho su actitud», relata, convencido de sus palabras y con cierta tristeza en su voz. Lejos de desanimarse, respondió a las chanzas con una escalada al Teide. «Fue muy sencillo. La temperatura era de ocho grados y no había nieve. Decidí entonces embarcarme en otro plan más ambicioso».

Dicho y hecho. Ahora, este cunicultor estudia el asalto al Kilimanjaro en patinete y pertrechado con un taparrabos similar a los que utilizan los miembros de la tribu masai. «En primer lugar, lo hago porque supone un reto muy importante para mi persona. Siempre busco superarme a mí mismo y sólo realizo proyectos que entrañen una dificultad considerable. En segundo lugar, quiero que la gente se conciencie de que el efecto invernadero nos está matando poco a poco», subraya con ánimo solidario. En quince años ya no habrá nieve en la cumbre de este gigante africano por culpa del preocupante recalentamiento del planeta y el gallego lo sabe.

El singular alpinista afirma que nunca entrena para sus aventuras. «Mi granja es muy grande, es mi mejor banco de pruebas porque estoy en constante movimiento. Con eso me basta». Sin embargo, esta vez reconoce que, «en agosto, entrenaré posiblemente durante cuatro sesiones en una cámara frigorífica para aclimatarme al intenso frío que voy a padecer», confía, tan fresco.

Para su iniciativa, espera encontrar un patrocinador que le ayude a costearse la hazaña. «Siempre me han ayudado, aunque también es cierto que a veces he acabado poniendo dinero de mi bolsillo. Y el dólar está subiendo y la aventura puede salirme por un millón de pesetas». Ropa aparte, claro.

Jesús García Juanes