Archive for the ‘Verbas Falangueiras’ Category

A vida do estudante por “undeTordea”


2009
06.01

Ai que vida esa, canto te das conta xa pasaron os mellores anos.

Dura como ningunha, e sacrificada, que vos vou contar, ese sacrificio que se fai á hora de mercar a comida, como aqueles compañeiros que compraban a comida para o mes, ían a “Continente” enchían un carrito de latas de cervexa e outro de salchichas cocidas marca “continente”, e así pasaban o mes!…

A vida da semana; tardes dos luns que quedas, martes ceas na casa dun colega e vas pro karaoque, mércores viñote de batalla e licor café se sobremesa, saída de última hora pra o garito coñecido, xoves a tope e venres cun careto…si si que, vida sacrificada.


Pero non tes nada, nin un duro, todo che chega a nada, alargas a pasta o máis posible pero nada, sácaslle á comida para saír… deberíamos facer unha sección de cociña par estudantes (aí vai unha suxerencia para este blog), pasta con atún (nunca queda o gusto de todos), arroz pasado con ovos, tortilla con ou sen cebola?, bocadillo para ver o televexo e non ter que cociñar, e incluso xexún para o venres.

Aínda que sexa con xexún contamos ás túas peripecias e calamidades! Comparte a túa opinión, interésanos!

Huerta urbana por “UndeTordea”


2009
04.01

Vaia termo se sacaron da manga os “neoecoloxistas”. Veñen reclamando que os espacios urbanos sexan máis abertos con zonas verdes e con pequenas hortas. Incluso se está a pensar en instalar as hortas na cima dos edificios como si tales xardins de babilonia se tratara. Eu podo chegar a valorar a idea como positiva, pero que non veñan a decir das hortas novas pois aínda quedan vellas que moito lles poden ensinar. Interior de cidades, Fontiñas en Lugo,Ronda de Brais en A Coruña…mostran aínda unha paisaxe rural. Esa xente que non quere renunciar o seu traballo a súa forma de vida e que invadidos polo formigón non esquecen aquelas primaveras gloriosas do seu trinco de terra.

O vídeo corresponde as hortas urbanas en Lugo, as beiras do río rato. Para pasar as horas… Pincha na imaxe da galega para velo video.

agalega.info - Videos das noticias dos informativos da TVG

O emprendedor (e II). Por “Undetordea”


2009
03.25

Gracias a “Undetordea” por este novo artigo sobre emprendemento. Como ben me dixo, o futbol esta a ocupar demasiado espacio, polo que ahí vai unha nova entrega de “O emprendedor”.

Traballas para vivir ou vives para traballar?

Respostas rotundas a de moita xente. A maioría da xente afirma que só traballa para poder vivir, que senón non o faría. Pero digo eu, si realmente o pensamos así e afirmamos que traballamos para vivir, logo vivimos, e si vivimos temos que traballar, entón vivimos para traballar, ou non?. É unha encrucillada como o propio traballo.

Hoxe o traballo está como está, e secadra é o momento de porse a mandar un nun mesmo, ser o xefe e empregado. Ter ansia por algo, aquelo que te das conta que non che custa nada facer e que gustas de facelo. Pos moito da túa parte, a pouca recompensa que as veces recibes sábeche a gloria. Non che importa gañar máis ou menos o principio, só solucionar os problemas que se che plantexan, ai! que ben sabe o traballado ben feito por un. Eses agradecementos esas mencions especiais, si, sempre buscamos o fin lucrativo nos nosos actos, pero estes non son os que mellor nos saben.

O emprendedor (I). Por “Undetordea”


2009
01.27

Pódese definir como aquela persoa que comeza unha actividade nova ou cando menos orixinal. Tamén pode ser aquel que aínda que non comeza con algo novedoso si o deixa todo un bo día, e decídese cambiar totalmente a súa actividade. Emprende unha nova vida se di, é un emprendedor.

Penso nesa persoa que atoallado pola vida monótona que leva, seguramente urbana, renuncia a falsas comodidades e decide voltar a casa que algún día foi da súa avoa, comeza unha actividade nova, busca relaxación, saborear máis a vida, como o que gusta dun bo wiskey, lentamente, a groliños, na busca de matices.

Penso tamén nese que cambia a súa vida laboral arrastrada, de pelele e seguidor de doutrinas impostas por tempos pasados, xa case levando a súa labor de maneira desinteresada…para cumprir un soño. Ese soño que todos temos, o noso soño, ou o soño de nosas nais, ou o de un amigo. Ese “personaxe”que volve ás raíces da industria, se dedica a artesanía, é debuxante, non hippie, pero si traballador, de saber profundo e herdable, carpinteiro, restaurador, silleiro, zoqueiro, cesterio…porque el prefire vivir o ancho e non o longo.

Hora vella ou hora nova, esa é a cuestión. Por Undetordea


2008
11.06

Cando se fai a pregunta de o porque cambia a hora todo o mundo di que é para aforrar enerxía, está claro…pero en que medida, quen aforra, lle totalmente certo esa afirmación?. Din que se aforra porque se aproveitan máis horas de luz, pero digo eu para que queremos horas de luz si sexa de día ou sexa de noite, sexa un día escuro ou claro as luces por exemplo, nas oficinas están sempre acesas. Vas entrar nunha cidade grande e a altas horas de madrugada ves os edificios enormes de oficinas todos iluminados, parecen todos hoteis. E o alumeado público non creo que apague antes ou despois, incluso se ven acesas de día.

Malgastes como o de ter en días de calor a calefacción funcionando e pasar de repente poñer o aire acondicionado a todo gas é moi común nos edificios públicos.

Pero realmente quen sufre as consecuencias do cambio horario?

Esas señoriñas que se atopan un domingo pola mañá co cambio horario feito…xa o día antes preguntaran a que hora era a misa e lles dixeron que as 10 coma sempre, pero elas dixeron , pola hora nova ou pola vella?…a pos non che sei..e aló vai a ansiosa da muller unha hora antes, ás 9 a porta da igrexa.. non vaia ser que vella pola hora vella, ou a nova.

Igual pasa co bus, esperar o bus, certamente dos que están a esperar ninguén ten a seguranza de que vai pasar á hora de sempre, bueno de sempre si, pero pola nova ou pola vella?

E o máis importante, cal é a verdadeira hora, a nova ou a vella.

Hoxe toca adiviña


2008
09.25

Adicado o Enxeñeiro Agrícola que envio esta adiña o meu correo. Felicidades, ou como che gusta a ti… parabens¡¡¡¡ Xa estás capacitado para subir o precio dos creditos de novo, e chupar subvencions a mansalva¡¡ A celebralo¡¡¡¡

Vamos coa adiviña… e antes de nada lee esta advertencia moi importante;
Advertencia: Ten en conta que non hai trampas, non hai cousas escondidas,
todo está á vista.

Algo máis: se non coñeces o exemplo, permíteme unha suxestión. Trata de pensalo só porque vale a pena. En particular, porque demostra que o que cres sobre ti mesmo ao mellor non é tan certo. Ou, en todo caso, é incompleto.

Antonio, pai de Roberto, un neno de 8 anos, sae conducindo desde a súa casa en Santiago diríxese rumbo a Viña del Mar.

Roberto, vai con el.

No camiño prodúcese un terríbel accidente. Un camión, que viña de fronte, sáse da autopista e embiste ao auto de Antonio

O impacto mata instantáneamente a Antonio, pero Roberto segue con vida.

Unha ambulancia de Viña del Mar chega case de inmediato, advertida polas testemuñas, e o neno é trasladado ao hospital.

Nada máis chegar, os médicos de garda comezan a tratar ao neno con moita dedicación pero, despois de intercambiar opinións e estabilizalo, deciden que non poden resolver o problema de Roberto. Necesitan consultar. Ademáis, advirten o risco de trasladar ao neno e, por iso, deciden deixalo internado alí, en Viña del Mar. Despois das consultas pertinentes, comunícanse co Hospital de Nenos de Santiago e finalmente conversan cunha eminencia no tema, a quen poñen en coñecemento do ocurrido. Como todos concordan en que o mellor é deixar a Roberto en Viña del Mar, a eminencia decide viaxar directamente desde Santiago cara alá.

Os médicos do lugar preséntanlle o caso e esperan ansiosos a súa opinión .
Finalmente, un deles é o primeiro en falar: ‘Está vostede en condicións de tratar ao neno?’, pregunta cun fío de voz.

E obtén a seguinte resposta: – ‘Como non o vou tratar se é o meu fillo!’.

Ben, ata aquí, a historia. Está en ti o tratar de pensar unha maneira de que teña sentido. Como non compartimos a habitación, ou onde sexa que esteas, insisto en que non hai trampas, non hai nada oculto. E antes de que leas a solución, quero agregar algúns datos:

Antonio non é o padrastro.

Antonio non é cura.

Agora sí, déixote na compaña da túa imaxinación. Iso sí, suxíroche que leas outra vez a descrición do problema e, creme, é moi, moi sinxelo.

WELCOME TO THE DESPENSA. Por undetordea.


2008
09.04

Agora que van rematando as festas de verán vaise notando a diminución da carne das despensas. Si si, das despensas. Veñen eses madrileños e os parecidos na fala, que si lacón , xamón, chourizos, año, cabrito…todo papan e de todo gostan…-¡ Oztia que bueno tá esto!.

Vanse achegando por estas datas, e cando veñen non lles pode faltar de nada…veñen e danche unha palmadita na espalda para si poden sacarche as chaves da despensa.

O detalle é que ó chegaren, se lles ensina a ceba do ano que ben, dato de orgullo para calquer casa mantedora, e así eles xa se fan unha idea do que hai. E por suposto, o foráneo é unha raza sempre detallista, traen unha caixa de galletas variadas ou uns hoxaldres. Hoxaldres por xamón, ese si que é o troco do milenio!!!

Pero agora xa se vai dando outra raza de madrileño, o madrileño nacional. Si aquel galego, a maioría, queestá nos redores do pobo (periferia urbana) e sempre vai levando algo… – eh, este ano matamos catorcecochos… si porque agora os pequenos tamén levan algo

Xa xa, pero cando é de apañar as patacas nin deus aparece. Por esta razón eu sigo pensando que unha boa data para apañar as patacas, facer a vendima ou calquer outro traballo do tempo, tíñase que facer o día da festa.

Adicado con agarimo a toda a xente e seus descendentes, que algún día marcharon da terra, pero séguense lembrando dela. Presumide polo mundo de nós!!

Somos convencionais. Por Undetordea


2008
07.17

Secadra estou a tomar demasiada liberdade para englobarnos a todos nesta afirmación, polo menos a tódolos que leen estas liñas irreais (non vos pensedes tolos por facelo)…pero xa o pensaredes ou me comentaredes.é a vida unha utop�a?Dende o comezo do noso ser, penso, que todos intentamos ser, por unha banda diferentes, destacando nalgo ou por outra parecernos a algo ou alguen para pertencer a un grupo social ou estilo. Quen non dixo algunha vez aquelo de “pois eu cando chegue o momento non vou facer así” aquel día que dixemos que nunca poñeríamos un traxe e o final caes e compralo, coma todos e polo un puto día “torres máis grandes caeron”.

Sempre falando de escapar de tópicos típicos, estudiar, acabar os estudos, atopar moza, atopar traballo, comprar coche, hipotecarse, casarse, ter un ou dous fillos, criar os fillos, estudalos, que empecen a traballar, ser avó… sempre o mesmo.

Que foi daquela arroutada de venres noite cun colega na barra dun bar a falar de vivencias hippies e soños, que sabemos que non tentaremos cumplir pero que quedan moi ben na conversa…

O peor de todo é que cando coñecemos a alguen que vive diferente, ten outras metas na vida, pensa diferente no tocante aTópico? todo o aparentemente importante para nós, chegamos a marxinalo…que non?? Pero si xa o fan os rapaces de 5 anos na escola…

Bueno, deixo esta pequena reflexión aquí, pois agora non a podo continuar, xa que teño que acabar a carreira, buscar traballo, buscar moza, buscar piso, coche… deus!!! Teño todo o importante por facer!!!!

O maior invento do mundo: ‘A herba Seca’


2008
05.19

imaxe John Freeman Dyson

Freeman John Dyson (15 de diciembre de 1923) é un físico e matemático inglés.

Nos anos que seguiron á 2ª guerra, Dyson demostrou a equivalencia das formulacions da electrodinámica cuántica de Richard Feynman coas desenvoltas por Julian Schwinger e Sin-Itiro Tomonaga.Dyson teorizou sobre a posibilidade de que unha sociedade avanzada podría rodear por completo unha estrela para maximizar a captura da enerxía que emite, mediante nubes de asteroides o que se denominou Esfera de Dyson.

Tamén propuxo o Árbol de Dyson, unha planta diseñada xenéticamente para medrar nun cometa. Os cometas poderían encher o espacio vacío cunha atmósfera respirable e así poderían adaptarse hábitats para a humanidade noutros sistemas solares.Dyson publicou coleccions de especulacions e observacions sobre a tecnoloxía e o futuro: Mundos imaxinados, De nagrama os parentesEros a Gaia Perturbando o Universo.Foi premiado coa Medalla Max Planck en 1969, en 2000 co Premio Templeton para p Progreso na Relixión.

Vía ‘os parentes’, eses gandeiros tan avanzados de Trasar de Carballo, a través dun libro Po de estrelas dun tal Xurxo Mariño, viron que éste físico contemporáneo, que non parece pouca cousa, un día seica lle preguntaron cal fora o invento máis importante dos últimos 2000 anos. Dixo que a herba seca porque en Grecia e Roma (e antes) non se coñecía a herba seca (feo) e a civiliazción só podía existir en climas temperados onde os cabalos podían sobrevivir durante o inverno pacendo. Sen herba seca no inverno non podía haber cabalos e sen cabalos non podían existir as cidades, o mundo urbano. Ata que alguén inventou a herba seca e a civilización puido moverse cara o norte e cruzar os Alpes… e grazas á herba seca puido formarse Viena, e París, e Barcelona, e Chantada, e Tórdea, e Castroverde e Masoucos¡

Fdo: ‘Un de tordea’.

Foi o ovo ou a galiña?


2008
04.17

Por un de Tordea.

[lang_gl]Cambio climático, efecto invernadoiro, capa de ozono, polvo atmosférico, global dimming, http://efectohumano.galeon.com/protocolo de Kioto…serie de termos que van de boca en boca.

O cambio climático está presente hoxe en tódalas conversas, na tele, na radio e de todo se culpa a este fenómeno. Como en todo hai diversas posturas, e todas defendibles cientificamente, pero calquera dos científicos que simpatice cunha ou outra son bastante cautelosos, pois a realidade é que é algo que non está claro, e quen non o confese así é que se “tira da moto”.

Non vou ser como ese político que non falaba no parlamento galego en galego dicindo que tal cambio non existe, non porque non teña primos estudados, senón porque simplemente son observador. Ah!!! e tampouco son dos que pensa que hai que reforestar España enteira para ser ecoloxicamente correctos.

O cambio climático non é un cambio en si do clima, senón un cambio do sistema (todo, o conxunto de biosfera, troposfera e atmosfera), é un cambio global. O notamos no incremento das temperaturas, os glaciares desconxélanse, subirá o nivel do mar e desapareceran moitas especies.

Pero en que medida o home axudou a ese cambio?. Ocorreron cambios en toda a historia xeolóxica da terra, e de feito existiron épocas constatadas máis frías, e épocas recentes máis calurosas. Así nos tempos romanos a temperatura era superior á actual, considerada daquela temperatura óptima.

O efecto invernadoiro é necesario. (Haber, haber si con esta afirmación levanto a xente en contra polo menos e así opinades algo). Pois si, e non o dixen eu. Paso a explicalo: a radiación solar chega á terra atravesando as capas da atmosfera en forma de onda longa. A terra absorbe parte desa calor e emite outra radiación cara o exterior de onda curta. Esa radiación non sae, provocando o quecemento do planeta. Un exemplo que todos comprobamos é o de un coche ó sol, absorbe o calor e non o desprende, por eso está máis quente que o exterior. O calor non sae debido a compoñentes e partículas. Volvo a insistir, http://peruanista.blogspot.com/2007/02/onu-el-mar-crecera-y-el-clima-sera-mas.htmlese efecto é necesario para a vida, pois se non existise o planeta tería unha temperatura media de -15 ºC.

Pero o sobrequecemento do planeta ven sendo a alteración intensiva dese efecto invernadoiro, incrementouse nos últimos 50 anos a emision masiva e de case a totalidade dos GEI (CO2 ,CH4, NO…).

Pero ó fin primeiro qué foi?, o incremento da concentración de CO2 fixo incrementar a Tª ou foi o incremento da Tª o que provocou que se liberara maior cantidade de CO2 por diferentes sistemas? [/lang_gl]

[lang_es] No quiero que abandones este sitio, pero lo siento mucho, el blog ha dejado de ser bilingue por falta de tiempo. Si quieres puedes ayudar a  su tradución, o probar con la versión “original”.

Disfrútalo[/lang_es]