O equipo da xornada

Inauguramos esta sección co equipo ideal da pasada xornada. Equipo ideal terceira rexional(perdón pola calidade. Pincha para ampliar)

Xa é a segunda xornada consecutiva na que albino forma parte desta. Felicidades! Esperamos ter muitos máis xogadores no equipo ideal, nos seguintes partidos, eso significaría que seguimos ahí arriba. Non podo deixar de mencionar a columna que aparece a dereita do equipo ideal, nela aparece Manuel Insúa Díaz  (Manolito, Enero de 1956), historia do viveiro, e agora adestrador do sacido, con estas verbas:

—¿Cómo valora este inicio de Liga? — En la primera jornada sufrimos una derrota porque fuimos con el equipo muy mermado, pero a partir de ese momento hemos dado la cara.

—¿Cuál es el objetivo?Regresar a Segunda Autonómica, una categoría que perdimos el año pasado de rebote.

—¿A qué equipos ve como favoritos?San Ciprián y Celta Barreiros están fuertes y nosotros queremos estar con ellos.

Imaxinome que non quixo decir que gañarían se non fóran mermados a castroverde…, porque tamén recoñecerá  que recibiron un bo baño nese primeiro partido de liga. Muita sorte o sacido, e a luitar polo ascenso, que parece que se pagará caro este ano.

5ª Xornada. 3ª Rexional;Descanso da S.D. Castroverde

Quinta xornada de liga no grupo XII da terceira rexional, na que a s.d. castroverde, chega a xornada de descanso. Como a liga non para, aínda que si disfrutamos dunha pequena cea, chega a clasificación e resultados do grupo, para os máis impacientes.

O equipo sigue na 5 posicion aínda que o primeiro, san ciprián, escapase un pouco máis, a 6 puntos, e un partido máis. O segundo sigue sendo o celta, a tiro de pedra, 3 puntos.

O catro roldas e o abadín siguen sin puntuar, nunha xornada onde os resultados non nos deixan de dar sorpresas. O que está máis que claro é que o san ciprián e o favorito número un para o ascenso, e de non ser por unha debacle, non sairá na terceira rexional a vindeira campaña. Outro dos claros favoritos é o celta, que lle marcou 5 o terras do miño.

Resultados

Meira – Codesido 1 – 0
S. Román – Momán 2 – 1
Celta – T. Miño 5 – 0
Abadín – Sacido 0 – 3
Folgueiro – S. Ciprián 2 – 3
Matela – Catro Roldas 3 – 2
Cazas – Candelaira 2 – 1

Próxima xornada

Momán-Meira  
T. Miño-S. Román  
Sacido-Celta  
S. Ciprián-Abadín  
Catro Roldas-Folgueiro  
Candelaira-Matela  
Castroverde-Cazas  
Codesido- Descansa  

Equipo

X

G

E

P

GF

GC

Ptos

1. S. Ciprián 5 5 0 0 22 7 15
2. Celta 5 4 0 1 15 2 12
3. Sacido 5 4 0 1 14 4 12
4. S. Román 4 4 0 0 10 5 12
5. Castroverde 4 3 0 1 6 10 9
6. Cazas 5 3 0 2 8 14 9
7. Folgueiro 5 2 1 2 9 5 7
8. Matela 5 2 0 3 8 11 6
9. T. Miño 5 2 0 3 8 12 6
10. Meira 4 2 0 2 7 12 6
11. Momán 5 1 1 3 3 6 4
12. Codesido 5 1 0 4 8 7 3
13. Candelaira 4 1 0 3 7 9 3
14. Catro Roldas 4 0 0 4 4 9 0
15. Abadín 5 0 0 5 4 20 0

O pico en pelotas, e muitas máis ‘aventuras’…

Jesús García Juanes, o noso querido veciño, e protagonista  neste link , que aquí reproducimos. Agardamos as súas novas aventuras.

Jesús intentó ascender el Aconcagua (6962 m.), ataviado simplemente con unas botas y unos “gallumbos”. Desgraciadamente, tuvo que abandonar a tan solo 400 metros de la cumbre. Hay que decir que el fracaso de la coronación se debió a que los dos acompañantes de Jesús, no eran capaces de seguir el brutal ritmo de ascensión que llevaba nuestro amigo y porque ya empezaba a tener “algo” de frio. El origen de esta peripecia no obedece a una “ida de olla”, sino al apoyo incondicional al tratado de Kyoto para la disminución de emisión de CO2 a la atmósfera.
Un personaje, dantesKo, simpático y sobre todo solidario.

Outras das suas fazañas foron estas outras que tamén reproducimos:

Cuenta una canción popular que «hay un gallego en la luna que ha venido del Ferrol» para tocar el pandeiro y la gaita. Aunque la tonadilla puede sonar hiperbólica, hay paisanos suyos que se plantean en la vida real retos no menos espectaculares. Jesús García Juanes, un vecino del pequeño municipio de Castroverde, en Lugo, intentará en septiembre ascender al Kilimanjaro como Dios le trajo al mundo. La aventura puede parecer disparatada, pero aún hay más: García Juanes no irá acompañado de ningún instrumento musical autóctono como su amigo de Ferrol, sino que se valdrá de un novedoso patinete para hollar esta cumbre africana, a 5.897 metros de altitud.Desde 1998, la vida de este cunicultor de 40 años oscila entre la tranquilidad de su granja de conejos y el ajetreo excéntrico de sus peculiares aventuras. Y es que desde que pasó una noche al raso en el Aconcagua(ver arriba) a temperaturas extremas y sin saco de dormir «porque quería probarme a mí mismo», el lucense no ha cejado en su empeño de demostrar al mundo que es capaz de realizar el más difícil todavía.En triciclo

Arrastrado por un espíritu de superación inigualable y una fuerza mental descomunal, García Juanes ha impregnado siempre sus proyectos de un carácter solidario. Primero se propuso unir los 360 kilómetros que separan las capitales gallegas entre sí, en una marcha a pie de cuatro días, para reclamar la prohibición de las minas antipersonales. Superó la prueba deteniéndose tan sólo durante cinco horas para dormir.
Meses más tarde, dio doscientas vueltas corriendo alrededor de la muralla de Lugo –unos 450 kilómetros– en sólo 96 horas para exigir que el monumento fuera declarado Patrimonio de la Humanidad. La Unesco otorgó ese reconocimiento a la construcción romana, aunque queda por ver qué influencia tuvo la acción reivindicativa del singular atleta.Poco después, «cuando en España no estaba de moda el patinete», Juanes recorrió con este vehículo trescientos kilómetros del camino jacobeo portugués sin escalas y en 24 horas. Su objetivo: pedir a los ciudadanos de cada pueblo por el que pasaba que donaran sangre.

Ya en 1999, nuestro hombre salta a la disciplina ciclista. «Nunca había andado en bicicleta, salvo cuando era muy pequeñito», explica. Incluso así, el lucense cubrió pedaleando el Camino de Santiago, desde Roncesvalles hasta Compostela, en 48 horas. No hizo ni una parada. «Fue muy divertido», apostilla. Puestos a rizar el rizo, García Juanes construye ese mismo año un triciclo artesanal y recorre cuatrocientos kilómetros. «Era muy pesado y enseguida me cansé de él».

La historia sigue. En 2000 se toma un respiro con el fin de meditar pausadamente sobre sus próximas actividades. A comienzos de este año, vuelve a la carga: ante la carencia de un polideportivo en su pueblo natal, el cunicultor asciende vestido tan sólo con un minúsculo taparrabos al Pico Cuiña, de casi 2.000 metros de altitud, para reclamar la construcción de las instalaciones. «Me hice famoso por mi desnudez, no por el esfuerzo que entraña subir una montaña en esas condiciones: varios grados bajo cero en pleno mes de enero te pueden llevar a la tumba», dice con tranquilidad.

Y Juanes le coge gusto al frío y a la escalada en toda su desnudez. Hace unos meses, hizo pública su intención de hollar las siete cumbres más altas de España provisto únicamente del taparrabos, con el objetivo dudoso de demostrar la valía de los primeros alpinistas, que «ascendían con ropas muy precarias, casi como si fueran desnudos».

Entrenar en la granja

A pesar del grave riesgo que entrañan sus experiencias y de la dilatada trayectoria solidaria del lucense, pocos le toman en serio. En una ocasión, acudió como invitado a dos programas radiofónicos nocturnos de gran audiencia(eu engando, SER(jose ramón de la morena, en ‘el larguero’), e COPE(Jose antonio abellán, en ‘el tirachinas’)). «Sólo querían saber si iba a llevar la cantimplora colgada de las partes. Me dolió mucho su actitud», relata, convencido de sus palabras y con cierta tristeza en su voz. Lejos de desanimarse, respondió a las chanzas con una escalada al Teide. «Fue muy sencillo. La temperatura era de ocho grados y no había nieve. Decidí entonces embarcarme en otro plan más ambicioso».

Dicho y hecho. Ahora, este cunicultor estudia el asalto al Kilimanjaro en patinete y pertrechado con un taparrabos similar a los que utilizan los miembros de la tribu masai. «En primer lugar, lo hago porque supone un reto muy importante para mi persona. Siempre busco superarme a mí mismo y sólo realizo proyectos que entrañen una dificultad considerable. En segundo lugar, quiero que la gente se conciencie de que el efecto invernadero nos está matando poco a poco», subraya con ánimo solidario. En quince años ya no habrá nieve en la cumbre de este gigante africano por culpa del preocupante recalentamiento del planeta y el gallego lo sabe.

El singular alpinista afirma que nunca entrena para sus aventuras. «Mi granja es muy grande, es mi mejor banco de pruebas porque estoy en constante movimiento. Con eso me basta». Sin embargo, esta vez reconoce que, «en agosto, entrenaré posiblemente durante cuatro sesiones en una cámara frigorífica para aclimatarme al intenso frío que voy a padecer», confía, tan fresco.

Para su iniciativa, espera encontrar un patrocinador que le ayude a costearse la hazaña. «Siempre me han ayudado, aunque también es cierto que a veces he acabado poniendo dinero de mi bolsillo. Y el dólar está subiendo y la aventura puede salirme por un millón de pesetas». Ropa aparte, claro.

Jesús García Juanes

Un post pola revolución pacífica en Birmania.

Uníndonos a “Saffron Revolution”, ou “burma libre”, ou tamén “Birmania Libre”.  Unha pequena parada nun mundo onde dentro de dóus días xa non se falará delo. É importante que se fale hoxe. Desde aquí unha pequena achega.

Éste é o wiki onde están a canalizalos distintos esforzos de todo o mundo.

  

Se queres colaborar poñendo unha das moitas fotos que hai, podes velas neste outro link.

Por birmania…, maña escribe pola liberdade.

Os blogueiros de todo o mundo, terán maña unha dura labor: chegar onde a prensa non o pode facer e que o resto do mundo non esqueza o que pasa en Birmania.

Todo o mundo está a facelo posible para que os bloggers de Birmania rompan a fronteira da censura. Para apoiar esta causa dende Free Burma escolleuse o próximo día 4.

Free-Burma.org anunciou que este día mostrarase o apoio os monxes. Os bloggers que queiran expresar a súa solidaridade coa protesta pacífica temos que poñer un post que poña: “Free Burma!” ou “Birmania libre!”.

Podes ver todolos banner na seguinte dirección, e escollelo teu: http://www.flickr.com/groups/479791@N25/pool/

Tamen podes informarte no wiki que crearon uns estudiantes alemans: wiki que explica a campaña en varios idiomas e propón o uso dunha das seguintes etiquetas: “Unha anotación para Burma”, ou “free burma”
Queda nas túas mans!!

Certificado de Lingua Galega (celga)

 
Que é o CELGA?
O CELGA é o Certificado en Lingua Galega que acredita o coñecemento da lingua en cinco niveis: CELGA 1, CELGA 2, CELGA 3, CELGA 4 e CELGA 5. Trátase dun novo modelo de aprendizaxe, ensino e avaliación de lingua galega que se adapta ao Marco europeo común de referencia para as linguas definido polo Consello de Europa e no que se describen os coñecementos e habilidades que se contemplan en diferentes niveis para que a comunicación sexa eficaz.Como obteño o CELGA?
Para obter o certificado dun nivel calquera débese superar unha proba oficial emitida pola Xunta de Galicia. Para ter dereito á proba débese formalizar unha matrícula previa e pagar unha cantidade fixada pola Xunta de Galicia. As probas son corrixidas por persoal autorizado para tales efectos da Xunta de Galicia.

Onde e cando se fai o exame do CELGA?
O exame do CELGA convocarase ao menos unha vez ao ano pola Xunta e farase en centros avaliadores oficiais. A Facultat de Filologia da Universitat de Barcelona é un centro avaliador. Recorda que a elaboración do modelo de exame, a súa corrección e a expedición do certificado é competencia da Xunta de Galicia, non do centro avaliador.

Onde se fan Cursos Oficiais CELGA?
Estes cursos poden realizarse tanto dentro coma fóra do territorio autonómico. Pódeste preparar na Facultat de Filologia da Universitat de Barcelona nos cursos CELGA a partir de xaneiro do 2008.

Por que son útiles os Cursos Oficiais CELGA da UB?
Os cursos CELGA son útiles por tres razóns:
– Porque adquirirías novo coñecemento sobre a lingua e cultura de Galicia.
– Porque, se es estudante da Universitat de Barcelona (excepto se es estudante de Filoloxía), poderías pedir a validación das 75 horas do curso por 7.5 créditos de libre elección.
– Porque poderías prepararte de xeito guiado para a presentación do exame do CELGA 1 e 4 que son os niveis esixidos ao funcionariado en Galicia.
É importante que teñas en conta que os cursos CELGA e o exame para a obtención do CELGA non van ligados salvo en que os primeiros axudan a preparar a materia do exame. As matrículas dos cursos e do exame realízanse por separado de xeito que podes asistir aos cursos sen matricularte no exame (co que obterías un certificado de asistencia) ou presentarte ao exame do nivel que desexes sen asistir aos cursos.

Que pasa cos cursos/diplomas de Galego Oral, Iniciación e/ou Perfeccionamento?
A partir da entrada en vigor dos CELGAs desaparecen os cursos/diplomas de Galego Oral, Iniciación e Perfeccionamento.

De que me valen os meus diplomas de Iniciación e/ou Perfeccionamento?
Todos os diplomas obtidos ata a entrada en vigor do novo sistema (1 de setembro de 2007) seguirán tendo nun futuro a mesma validez que tiñan a efectos oficiais: Iniciación para os grupos de funcionariado D e E e Perfeccionamento para A, B e C.
Os novos niveis esixidos son CELGA 1 para os grupos D e E e CELGA 4 para os grupos A, B e C.
Con todo, Iniciación non é equivalente a CELGA 1 nin Perfeccionamento a CELGA 4. Elevouse o nivel de coñecemento esixido ao funcionariado.

Que diferenzas entre os CELGA e os tres niveis de Galego Oral, Iniciación e Perfeccionamento?
Son moitas as diferenzas, pero as máis salientables son:
1. Antes había só tres niveis e os CELGA contemplan ata cinco niveis.
2. O modelo anterior tiña validez oficial só dentro do territorio galego e o novo modelo ten un recoñecemento europeo tanto nas horas impartidas coma no nivel comunicativo adquirido.
3. O novo modelo céntrase nas catro destrezas comunicativas (escoitar, falar, ler e escribir) de xeito que agora os coñecementos do código lingüístico (gramática, fonética e léxico) son un apoio para a comunicación.

Teño o nivel de Galego Oral, Iniciación e/ou Perfeccionamento, en que nivel de CELGA teño que matricularme agora?
No novo modelo non se esixe ningún nivel previo para pasar ao seguinte. Con todo, débese ter en conta que para o ano 2007 só entran en funcionamento os exames e cursos dos niveis CELGA 1 e CELGA 4. Destes poderíase facer a seguinte equivalencia de niveis en canto a coñementos:

Antes

Agora

Galego oral  
Iniciación CELGA 1
Perfeccionamento CELGA 2
  CELGA 3
  CELGA 4
  CELGA 5

Como podes ver non hai unha correspondencia exacta. Poderíase recomendar:
a. Se tes Galego Oral comezar con CELGA 1
b. Se tes Iniciación de momento a única opción é matricularte en CELGA 4 sabendo que é máis difícil que o anterior Perfeccionamento.
c. Se tes Perfeccionamento pódeste matricular en CELGA 4 dado que o nivel de coñecementos é inmediatamente superior ao teu.

Non teño ningún coñecemento previo de galego, en que nivel de CELGA me teño que matricular?
É recomendable que comeces polo CELGA 1.

Onde podo ter máis información actualizada?
Na web da UB: http://www.ub.edu/filgalport

Tamén podes ver a descrición das habilidades e de contidos adaptados ao Marco europeo común de referencia para as linguas. Celga 1, 2, 3, 4 e 5. Marco europeo común de referencia para as linguas, en : http://www.xunta.es/linguagalega/arquivos/NIVEIS%20DE%20COMPETENCIA.pdf

O poder da concentración.

Exercicio de exemplo: Nun lugar apropiado, onde ninguén o moleste, tome un reloxo(ou calquera outro obxecto).
Peche os ollos e concéntrese nese obxecto todo o tempo que poida, pero so teño eso na mente, 50 segundos, 1 minuto, 2 minutos, talvez non lle sexa posible ao principio pero gradualmente irá aumentando o seu poder de concentración. Pense no obxecto e non o aparte un instante da súa mente, pense na súa configuración exterior, vaia logo á constitución interior, vexa as pezas moverse, se as ten, sen perdelo un momento. Practique polo menos unha vez ao día este exercicio, e verá como nunhos días o progreso e evidente.
O poder da mente, significa enfocar a mente nunha soa cousa (obxecto, pensamento, etc). Advirte que os pensamentos trátanse como “cousas”, porque é o que son. Xa se darás conta.Elixe un sitio tranquilo e silencioso, e sentate nunha posicion comoda. Isto será válido para calquera exercicio que teña relacion coa mente.

Limítate a contar cada vez que inspiras, ao realizar unha respiración. “Inspirar 1″, Inspirar 2” …. etc. Será normal que outros pensamentos se presénten. Non loites contra eles, faranse mais fortes. Deixa que se esgoten eles por si mesmos.

Cada vez que perdas a conta, limítate a empezar. Non te xulgues, non evalúes: non compitas con ninguén, nin tampouco ese é o fin. Verás que non é nada fácil, pero que te sentes mellor e que as tuas pulsacions baixaron e respiras mais pausado. Iso é un beneficio engadido.

Hai moitos máis métodos, pero a ti correspóndeche investigar.

Tamén notarás que os pensamentos teñen vida propia, aparecen, molestan e en xeral, vanse. Pensa que os pensamentos son teus, pero ti es mais que os teus pensamentos.

Hai outros moitos pasos, esto é un breve resumo. Ademais notarías que todo isto é fácil de entender, aínda que practicalo é outra historia. Repítoche, todo isto é só unha introdución, aínda que vale para toda a vida.Agora correspóndeche a ti investigar. Un consello: non fagas caso de xente, a ti tócache aprender. Pensa por ti mesmo.

Se queres saber máis podes ver: ‘La Batalla por su mente’  Cómo nos persuaden, entendelo control mental, publicidade subliminal, sectas,… ¿de verdade cres que ás ideas que vostede considera suas, o son realmente? Pode descargar unhas páxinas de aquí

Fonte orixe: http://www.personal.able.es/cm.perez/ e tamen http://www.monografias.com/.

Casa Baleiro

Fin de semana intenso, y gratificante por lo que parece que he conseguido desde esta humilde web. El logro ha sido conseguir que lleguen a masoucos dos ‘chicas de oro’  buscando a ‘Tino’. Llegaron a primera hora de la tarde, sobre las 15.40, en taxi blanco desde becerreá(donde se hospedaban estas ‘chicas’ tan amables), se paran en frente de la casa…(creo que se guiaron por la intuición, y porque ya les sonaba por fotos?), la verdad es que no lo se, y preguntan si está ‘Tino’, que ya salía por la puerta.

Eran argentinas, y estaba tan sorprendido que ya no recuerdo si me han dicho su nombre, y si me lo han dicho, pues se me ha olvidado(lo siento).

Querían ver la casa ‘do baleiro’ (los restos que quedan), la casa de la que habían visto fotos, de la que les habían hablado que en un día había sido, querían ver un recuerdo.

Les enseñamos los restos que quedaban sacaron alguna foto a la casa(ahora garage), con nosotros, con mi hermana y conmigo, y les mostramos alguna foto antigua donde se puede ver ya el declive de la casa, y también cuando todavía estaba en pié. Además de alguna otra historia que yo no conocía, como una carta que mi madre había enviado a uno de los nogueira de madrid(quizá antonio?¿, lo corroboraré), para saber si vendían las tierras, las posesiones(intentaré colgar por aquí el doxumento). Se lo pensaron durante más de 50 años, desde que se fueron(1925  aprox.), pero al final desistieron de volver, y decidieron vender(1983)… hasta el sábado, que han vuelto.

Después de esto, visita al cementerio para ver la tumba de los antepasados de baleiro, pero parece que ya ha quedado enterrada debajo de la iglesia o alrededores. Una pena, aunque si habían visto fotos de la iglesia, y del lugar donde estaba la tumba. Por las descripciones que me han echo(yo creia que era otra), estaba al lado derecho de la iglesia, pegada a ella, en la que había una cruz en la cabecera, asique investigaremos las fotos, para ver si la encontramos la tumba.

Y todo llega a su fin, por lo que había que despedirse, y esperar hasta que mi colega(compañero de profesion), marcelo nogueira decida visitarme, y visitar la casa ‘do baleiro’.

Marcelo, aquí te esperamos! Por cierto, ya se que esto no es lo mismo sin fotos, asique espero esas fotos desde argentina!! un saludo, a toda esa gente.

Pero el fin de semana no acaba aquí, el domingo después de mucho tiempo volví a conincidir con dani por el messenger, aunque ya habíamos hablado bastante por correos, la pasada semana. Y no fue la única persona de la familia con la que he hablado, también lo he hecho con emilio, muy enterado de lo que está pasando en el pueblo, tuvimos una conversación bastante interesante, asi que espero que se cumpla todo lo que hemos hablado…, y seguiremos en contacto, ya sea a través de correo electrónico o por teléfono.

 Un saludo a todos, y os espero a todos en MASOUCOS!

P.D. Una breve historia,contada por marcelo nogueira, sobre quién han sido los inquilinos anteriores de la casa ‘do baleiro’:

Te cuento que de la familia Nogueira nacidos en Masoucos ya nadie vive, el año pasado murrio mi tía Elena solo vive su marido mi tío José Díaz pero el es de otro pueblo.

Los Nogueira de hoy en Argentina somos todos nietos de Emilio y Valentina

hijos de Justo Nogueira(mi padre): Justo, Marcelo (yo) y Jorge

hijos de Elena Nogueira: Elenita

hijos de José Nogueira: Alicia, Carmen y Marita

Antonio Nogueira: sin hijos

Aniceto Nogueira, Carmen Nogueira y María Nogueira son los tíos que vivieron siempre en España.

P.D. 2 Ésta mi minisculo homenaje a los antepasados de la ‘casa do baleiro’. Los nogueira. Un saludo a todos ellos, y hasta… pronto. 

P.D.3 Avisadme antes de ir al pueblo! para poder dar fe aquí de las visitas!!!

CCD25102007familianogueira CCD25102007marcelonogueira

4ª Xornada. 3ª Rexional; Candelaria – S.D. Castroverde

Primeira victoria a domicilio do castroverde nesta tempada(2-3), que nos da a terceira victoria en 4 partidos, (primeira a domicilio). Hai que ter en conta, que a única derrota foi co potente San ciprián, que aínda non perdeu. Para a próxima xornada, toca descanso, e boa ocasion para unha cea, que xa e san pailán. O próximo partido será contra o cazás.

Xa por fin a crónica do retroceso: 

Candelaria, 2

Castroverde, 3

Candelaria: Suso; Lito, Canoura, Marcos, Desi, Martín, Ángel, Irimia, Basi, Johnny y Roberto. También jugaron Villarquide, Juanrri, Laure y Julián.

Castroverde: 1 – Javier; 2 – Ivan, 3 – Pablo, 4 – José, 5 – Javier II, 6 – Ríchard, 7 – Albino, 8 – Toño, 9 – Juan, 10 – Ángel y 11 – Rafa. También jugaron 12 – Raúl, que saiu por Rafa e 13 – Óscar, que saiu por Juán.

Goles: Basi y Johnny marcaron para los locales; José y Albino (2) anotaron para los visitantes.

Árbitro: Hernández Mouzo. Incidencias: Partido celebrado en el campo de A Granda.

M.V.G. RÚA (CERVO)El Candaleria no supo aprovechar su ventaja de 2-1 al descanso a pesar de que el cuadro visitante jugaba con un hombre menos. Lito y Ángel (locales); Javier y Albino (visitantes)fueron los destacados.

Empezou marcando o castroverde, e dominando no campo, cun candelaria replegado. Nunha saida e con 0-1, o árbitro inventase un penalty que ninguén viu, o xugador número 6, richard, protesta a acción airadamente, e é explusado, a pesar de non querer abandonar o campo. Con un xugador menos, e a coa pena máxima chega o empate. O pouco o 2 -1, co que se chegaba o descanso.

Xa na segunda metade, o entrenador local fai 3 cambios, e o castroverde sigue na liña da primeira parte, polo que chegou o empate, e xa case o final o gol da victoria.

Pere de falta directa, e dous albino, un deles de gol olimpico, dannos a primeira victoria a domicilio.

Resultados

Codesido – S. Román 0 – 2
Momán – Celta 0 – 1
T. Miño – Abadín 4 – 1
Sacido – Folgueiro 2 – 1
S. Ciprián – Matela 3 – 2
Catro Roldas – Cazas 2 – 3
Candelaira – Castroverde 2 – 3

Próxima xornada

Meira-Codesido  
S. Román-Momán  
Celta-T. Miño  
Abadín-Sacido  
Folgueiro-S. Ciprián  
Matela-Catro Roldas  
Cazas-Candelaira  
Castroverde- Descansa  

Clasificacion(Equipo)

X

G

E

P

GF

GC

Ptos

1. S. Ciprián 4 4 0 0 19 5 12
2. Celta 4 3 0 1 10 2 9
3. Sacido 4 3 0 1 11 4 9
4. S. Román 3 3 0 0 8 4 9
5. Castroverde 4 3 0 1 6 10 9
6. Folgueiro 4 2 1 1 7 2 7
7. T. Miño 4 2 0 2 8 7 6
8. Cazas 4 2 0 2 6 13 6
9. Momán 4 1 1 2 2 4 4
10. Codesido 4 1 0 3 8 6 3
11. Candelaira 3 1 0 2 6 7 3
12. Matela 4 1 0 3 5 9 3
13. Meira 3 1 0 2 6 12 3
14. Catro Roldas 3 0 0 3 2 6 0
15. Abadín 4 0 0 4 4 17 0

Correos cadea ou máis ben correos basura

As cadeas de correos son hoxe un dos fenómenos sociais máis impactantes da rede. Trátase de mensaxes de correo electrónico reenviados a diferentes destinatarios, chegando a percorrer extensas áreas xeográficas e afectando a millóns de usuarios.

Dentro do ámbito corporativo, o resultado tradúcese en perdas millonarias -agora veremos porqué- e para o usuario doméstico esta práctica supón a molesta recepción de moitos correos non desexados, perda de calidade no servicio, etc.

¿Como empeza unha cadea de correos?
Un usuario recibe un correo cun motivo aparentemente solidario ou de gran afección social, que debe reenviar para contribuír a unha boa causa. Por exemplo, por cada correo reenviado un neno do terceiro mundo recibirá 1 céntimo e o diñeiro recollido servirá para realizar unha operación que lle salvará a vida. Noutros casos utilízanse reclamos de interese xeral para incitar ao usuario a reenviar a mensaxe: se non reenvía a mensaxe, a súa conta de MSN deixará de estar operativa. Calquera outra disculpa tamén é valida. Se sabes ti algunha, comentaa¡

¿Para que serven as cadeas?
O principal cometido das cadeas de correos é conseguir unha gran cantidade de correos electrónicos de usuarios para pouco despois enviar publicidade non solicitada, virus ou pornografía.

¿Como funcionan as cadeas de correos?
Cada vez que se reenvía un correo a varios usuarios, as súas direccións quedan almacenadas na mensaxe, de maneira que estas aumentan exponencialmente e unha vez a mensaxe volve á súa orixe, o emisor pode recolectar millóns de direccións de correo electrónico.

Vexamos un exemplo: Un individuo ten interese en enviar publicidade masiva sobre un produto farmacéutico, programas piratas ou calquera outro artigo de dubidosa procedencia ou pouco atractivo para o público en xeral. Esta persoa envía unha mensaxe manipuladora e con denotacions sentimentais a 20 usuarios. Éstes a o “colaborar” coa causa solidaria reenvían o correo aos seus contactos (por exemplo, 20 amigos). Ata aquí temos 20 amigos x 20 correos cada amigo = 400 usuarios. Sigamos esta cadea:
20 x 20 = 400
400 x 20 = 8000
8000 x 20 = 160000

Isto é o que se coñece como ‘efecto piramidal’, onde os resultados son exponenciais. Tendo en conta, que o noso entorno social únenos en nexos de relacións máis ou menos próximas, se aplicamos o significado de relación a Internet, onde as comunicacións son increiblemente rápidas e sinxelas… De igual modo que en moitas ocasións nos atopamos con casuais como que, o noso veciño é amigo do curmán dun familiar noso, e en internet os nexos suceden de igual xeito, pero a unha velocidade e volume moito maior. Deste xeito, a mensaxe sempre volve ao emisor nalgún momento, contendo millóns de direccións de correo electrónico doutras persoas.

A persoa que iniciou a cadea xa dispón dun gran número de direccións ás que enviar correo non desexado.

¿Que podo facer para contribuír a frear as cadeas?
En primeiro lugar, non continuar as cadeas con motivos pouco coherentes: Bill Gates non regala diñeiro por enviar correos nin MSN deixará de ser gratuito se non reenvías unha mensaxe, NON non pecha as prisas éste servicio.
En segundo lugar, se aínda así queres reenviar a mensaxe, faino eliminando os correos anteriores do corpo da mensaxe e incluíndo os destinatarios no campo de copia oculta (CCO). Deste xeito, ninguén poderá utilizar estas direccións.

¿Cal é o resultado das cadeas?
Envío masivo de virus, pornografía e publicidade non desexada. Unha empresa de tamaño medio pode chegar a recibir miles de corrédevos lixo cada día, o que se traduce na saturación dos equipos de rede e un elevado custo de procesado. Para un usuario doméstico o impacto é menor e verase afectado por algúns correos publicitarios, maior lentitude nos servidores, e algún que outro molesto reenvío de cadeas dos seus contactos.

¿Debería reenviarlo por ‘se as moscas’?
Este é o principal motivo polo que os usuarios finalmente reenvían os correos. Seguramente o secuestro dun neno, a colocación de explosivos en teléfonos móviles ou a existencia dunha banda que mata á xente que conduce coas luces acesas sexan bulos, pero debido ao contido sensacionalista e/ou emotivo da mensaxe normalmente as mensaxes son reenviados, “non vaia ser”.
Pensade que os corpos de seguridade dispoñen de medios universais (ao alcance de todos os usuarios, non só internautas) para transmitir estas informacións sen manipulacións e alteracións.

   Tamén podedes ver, e/ou ler máis lendas e outras historias curiosas  no seguinte link: http://www.leyendasurbanas.org/leyendasurbanas/internet/index.htm

Fonte orixe: http://www.ticnovation.com/

O blog de Masoucos… Castroverde