Sigome sorprendendo cada vez que deteñen a alcaldes e concelleiros, sexa donde sexa, pero este caso toca “cerca”. A operación está baixo secreto de sumario, pero parece que a operación está relacionada coa posible adxudicación 
“irregular”(si entre comllias) de obras subvencionadas por outras administracions. Esta operación saiu a luz por escuitas que fixo a policía xudical con relación a outra investigación. Pero chegado a este punto…as conclusións que se poden sacar…
– que a corrupción salpica a todolos partidos, e especialmente os que máis tempo levan no poder.
– O tráfico de influencias, delitos fiscais, blanqueo de diñeiro, etc. non se producen de modo aislado, como aseguran os partidos cada vez que salta un novo escándalo. Son tantos os casos, que deberíamos preguntarnos se a corrupción política é, senon xeralizada, polo menos sí mui extendida. Neste punto os máximos dirixentes dos partidos teñen a súa parte de responsabilidade, ou son tontos para non detectar e eliminar os corruptos nas suas filas ou son cómplices por mirar cara outro lado.
– Chama tamén poderosamente a atención a celeridade con que os políticos anuncian reformas de leis e endurecemento de penas cando hai algún escándalo en outros campos (delincuencia xuvenil, por exemplo) pero contrasta a lentitude que mostran cando os que son xuzgados son eles mesmos.
-Por último deberían(mos) reflexionar sobre o descrédito que produce que os políticos se vexan salpicados por problemas deste tipo.
Son políticos, uns máis ca outros, uns mellores, outros peores.
Multinacionais que poñen en xaque a gobernos, protagonismo esaxerado de relixións, desastres naturais, invasión de zonas únicas, sometemento das poucas tribus illadas que quedan, i é que da a impresión de que o mundo que coñecemos estea dirixido por algo, como unha man negra, que intenta levalo a deriba.
NBA para Canal+ xunto ao inseparable Daimiel. O seu peculiar estilo facía que os partidos cobraran vida. As súas pegadizas frases e inocentes motes a xogadores e entrenadores (que se inventaba sobre a marcha, se Daimiel sorría el repetía mote, senón descartaba) deronlle o seu oco no mundo do baloncesto. Foi en 2001 cando disfrutei as súas especiais narracions no 
Docobo. Será diante do todopoderoso Barça, e a expectación e máxima, non so polo apoio recibido por institucións e afecionados(habrá cheo absoluto), senón polo inédito do caso no deporte español. Serán máis de 70 medios acreditados, entre eles a radio galega que conectará a partir das 17 horas coas inmediacions do sar. Parece que este sí pode ser o equipo de Galicia, cousa que non puideron antes obstentar antes nin breo, nin ourense,… etc.
xurídica, etc, etc estanme a roubar todo o tempo. A lectura destas leis débese a que estou a punto de presentarme a unhas oposicions (quén o diría). O certo é que son tempos de paro, xa estamos en máis de 3.500.000 de personas (A 
alfabeticamente unhas credencias para un congreso da supervivencia do caracol común, outros nos corpos e forzas de seguridade do estado, e os demáis na administración, nalgunha das múltiples existentes, eso é o de menos.
nin estás para historias. Tampouco buscas grandes proxectos. Queres estar tranquilo e sobre todo baixo a seta e o paraguas de papá/mamá Estado.